бригадир
11бригадир — а; м. [нем. Brigadier] 1. Руководитель бригады (1 зн.). Б. штукатуров. Старший б. 2. В российской армии в 18 в. (до 1799 г.): военный чин, средний между полковником и генерал майором; лицо в этом чине. ◁ Бригадирша (см.). Бригадиров, а, о. Разг.… …
12бригадир — , а, м. Руководитель бригады. ◘ Бригадир тракторно полеводческой бригады. Брагина, 27. ** Бригада бригадиром славится (посл.). ** Тот бригадир хорош, у кого хороша рожь (посл.). Жигулев, 1959, 31 32. Ср. бригадный …
13бригадир — БРИГАДИР, а, м Работник, руководящий бригадой группой людей, занятых определенной коллективной работой. // ж Разг. бригадирша, и. А мой лагерный бригадир Синебрюхов в том же 1938 году с целым эшелоном неосужденных отправлен был из Челябинска в… …
14бригадир — (бригадирыр, бригадирхэр) бригадир Бригадэм иIэ пащ Бригадирыр губгъом щыI …
15бригадир — а, м. Военный чин средний между полковником и генерал майором. ► Смиренный грешник, Дмитрий Ларин, Господний раб и бригадир, Под камнем сим вкушает мир. // Пушкин. Евгений Онегин // БРИГАДНЫЙ …
Словарь забытых и трудных слов из произведений русской литературы ХVIII-ХIХ веков
16бригадир — м. бригадир …
17бригадир-животновод — бригадир животновод, бригадира животновода …
18бригадир-мастер — бригадир мастер, бригадира мастера …
19бригадир-механик — бригадир механик, бригадира механика …
20бригадир-наставник — бригадир наставник, бригадира наставника …