гранка
111дијагностика — (грч. diagnostike) мед. 1. гранка на медицината што се занимава со методите на поставувањето на дијагноза 2. поставување на дијагноза пр. дијагностички …
112дијафиза — (грч. diaphyein никне/никнува, расте) 1. анат. средниот дел, трупот од цевчеста долга коска 2. бот. окце, место од кое кај растението избива гранка 3. геол. меѓуслој …
113електроакустика — (грч. elektron, akuo слуша) гранка од применетата акустика што се занимава со испитување на звучните појави и промени предизвикани по електричен пат …
114електроиндустрија — (грч. elektron, лат. industria) гранка од стопанството што се занимава со производство, пренос и потрошувачка на електрична енергија …
115електротехника — (грч. elektron, technike) гранка од применетите науки што ги проучува средствата и научната примена на електричната енергија за практични производни цели …
116електрохемија — (грч. elektron, chemeia) гранка од физичката хемија што го проучува дејството на хемиските процеси врз електричните и обратно …
117енциклопедија — (грч. enkyklios, paideia) 1. научно дело што дава систематски преглед на знаењата (универзална, општа енциклопедија) или збир на податоци за некоја гранка на науката (специјална, стручна енциклопедија) 2. жива енциклопедија фиг. човек со сестрани …
118епигенетика — (грч. epi, gignomai ce раѓа) биол. гранка од генетиката што ги проучува механизмите преку кои гените доведуваат до создавање на соодветни особини …
119епидемиологија — (грч. epidemia, logia наука) мед. гранка од медицината што с€ занимава со испитување на настано кот, ширењето и спречувањето на епи демиите …
120зоогеографија — (грч. zoon, geographia) гранка од географијата или од зоологијата што ја проучува и опишува распространетоста на животните на Земјата …