дейм

  • 111ләбләбі — (Қарақ.) қант қызылшасы. Беті л ә б л ә б і д е й қызыл екен, дені сау ғой деймін (Қарақ.). Біздің жақта қазір л ә б л ә б і егіледі (Қарақ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 112маңдайғыш — (Қост., Жанг.) маңдайға байлайтын орамал. Ақ орамалды екі елідей бүктеп, маңдайына байлап, артын түйреуішпен түйрегенді м а ң д а й ғ ы ш дейміз (Қост., Жанг.). қ. маңдайек …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 113мауықтыру — 1 (Маң.) кептіру, қурату. Орылған егіннің көк сағасы (қ.) кептіруді м а у ы қ т ы р у дейміз. М а у ы қ т ы р ғ а н тары (Маң.) 2 (Рес.: Волг., Астр.) жұмсарту. Қияқты шауып әкелгенде м а у ы қ т ыр а д ы, сынып кетпеу үшін (Рес., Астр.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 114машқала — (Түрікм.: Ашх., Таш., Көнеүр., Мары, Тедж.) үй іші, үйелмен, отбасы. М а ш қ а л а ң бар болар? (Түрікм., Ашх.). Үйіңнің ішін ұйықтатпай м а ш қ а л а ң д ы үлгісіз іске үйретпе дейміз («Жұм шы», 2.05.1941). [Түрікменше машгала (Рус. туркм. сл.,… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 115мелдек — (Жамб.: Шу, Луг.) тойып тұру, тою. Су ішіп тұрған ғой деймін, м е л д і г і а т ы п тұр ғой (Жамб., Луг.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 116мәнті — Қ орда., Арал) селсоқ болу, ықыласты болмау, риза болмау. Сол түйенің етін алушылардың өзі м ә н т т і болмаған ау деймін Қ орда., Арал). Заем тарату жұмысы да қалада м ә н т т і емес («Екп. балықшы», №32, 1932). Ал, ұйымдаспаған жерде жұмыстың м …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 117мәслаһатгөй — (Өзб., Ташк.) кеңес беруші. Сенің м ә с л а һ а т г ө й л і г і ң бар ма деймін? Саған ақыл үйретіп ақылгөйлік жасап жүрген кім өзі (Өзб., Ташк.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 118мұқшау — (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта) мұқау, беті қайту. Куекеннің сөзінен кейін м ұ қш а ғ а н ғой деймін, көп шешіліп сөйлей қоймайды (Түрікм., Көнеүр.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 119нараулық — (Монғ.) көңілсіздік. Мен осы н а р а у л ы қ т ы тастап тездетсек деймін. Уақыт зымырап барады (М. Құрман., 30) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 120насыбай тостаған — (Рес., Орын.; Ақт.: Байғ., Ырғ.; Маң., Шев.) насыбай үгетін ағаш ыдыс. Н а с ы б а й т о с т а ғ а н ы мн а н айырылып отырғаным, керек еді (Ақт., Байғ.). Н а с ы б а й т о с т а ғ а н д а ғ ы темекіні уқала (Маң., Шев.). Әй, Ақсүйрік! Ақсүйрік… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі